plk Olimpiusz Kamiński dow. 2 DAK

ppłk Jan Olimpiusz Kamiński dowódca 2 DAK Im.gen. Józefa Sowińskiego

Urodził się 17 grudnia 1893 w Ciechanowie syn Karola i Marii z.d. Jawicka.
W 1913 roku ukończył gimnazjum i zdał maturę w Ciechanowie. W tym też roku rozpoczął studia w Warszawie na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1914 roku po wybuchu I Wojny Światowej ewakuowany w głąb Rosji do Rostowa nad Donem wraz z całym wydziałem medycznym.
W 1915 roku wszyscy studenci zostali wcieleni do wojska rosyjskiego w charakterze sanitariuszy.
W 1916 roku przeniesiony do artylerii i walczył na froncie do 1917 roku.
Po powołaniu I Korpusu Polskiego w Rosji zgłosił się do niego i otrzymał przydział do artylerii w 4 Dywizji gen. Żeligowskiego, z którą przez Kubań, Odessę, Bukowinę i Bezarabię dotarł jako jedyny Polski Odział do Stanisławowa w granicach RP. Było to pierwsze miasto Polskie do którego dotarli, w tym czasie nosił już stopień ogniomistrza.
W 1919-1920 walczył w składzie dywizji Litewsko-Białoruskiej, za wyjątkowe męstwo w tej wojnie został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.
W październiku 1920 w składzie tejże dywizji pod dowództwem gen. Juliana Żeligowskiego brał udział w zajęciu Wilna i Wileńszczyzny.
Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku i skierowany do Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu, którą ukończył z wyróżnieniem w 1923 roku otrzymując awans na podporucznika.
W tym też roku otrzymał przydział do 3 Pułku Artylerii Polowej w Zamościu awansując kolejno do stopnia porucznika a następnie kapitana.
1929 roku przeniesiony został do 25 Pułku Artylerii Lekkiej w Kaliszu na stanowisko drugiego zastępcy dowódcy pułku awansując tam do stopnia majora.

W 1936 roku awansowany do stopnia podpułkownika i przeniesiony do 21 Pułku Artylerii Polowej w Bielsku (obecnie Bielsko-Biała).
21 listopada 1938 roku został przeniesiony do 2 Dywizjonu Artylerii Konnej w Twierdzy Dubno.Na stanowisko dowódcy tegoż dywizjonu.
17 sierpnia 1939 roku wyruszył z dywizjonem w składzie WBK bronić zachodniej granicy RP walczył : pod Mokrą , w kontrataku na Las Wygoda i Jeżów, pod Żerominem i Kruszowem, pod Wolą Cyrusową , pod Mińskiem Mazowieckim, pod Majdanem Krynickim i Polanówką oraz pod Jacnią.
Przeszedł cały tysiąc kilometrowym szlak bojowy ze swoim dywizjonem w składzie WBK .
28 września 1939 dostał się do niewoli niemieckiej w której zbiegł.
Za Kampanię Wrześniową 1939 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Przedostał się na Węgry gdzie przebywał w obozie internowania z którego zbiegł.
W styczniu 1939 r dostał się do Francji gdzie otrzymał rozkaz formowania 4 Pułku Artylerii Ciężkiej w formującej się w 4 DP, którą dowodził gen. Rudolf Dreszer w dywizji tej dowódcą piechoty dywizyjnej był płk Stanisław Sosabowski.
Po kapitulacji Francji przedostał się Wielkiej Brytanii.
Od Września 1941 roku po przeszkoleniu spadochronowym pełnił służbę w I Samodzielniej Brygadzie Spadochronowej na stanowiskach zastępcy a następnie dowódcy Dywizjonu Artylerii, dowódcy 2 Batalionu Spadochronowego a następnie zastępcy dowódcy brygady pułkownika Stanisława Sosabowskiego.
W 1943 roku awansował do stopnia pułkownika i przeniesiony został do Sztabu Naczelnego Wodza.
Gdy brygada wyruszyła na front ochotniczo wziął udział w desancie pod Arnhem.
Po wymuszonej dymisji przez Brytyjczyków gen. Sosabowskiego został dowódcą I Samodzielnej Brygady Spadochronowej , po interwencji Brytyjczyków odwołany i przeniesiony na stanowisko zastępcy dowódcy I Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w Anglii funkcję tę pełnił od stycznia 1945 roku do października 1946 roku.
W 1947 roku powrócił do kraju , zamieszkał w Warszawie i podjął pracę w zakładach ZREMB.
Na wieczną wartę odszedł dnia 14 kwietnia 1986 roku w wieku 92 lat. Został pochowany w Warszawie na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w kwaterze D-12 w rzędzie II, nr.grobu 12.

Odznaczenia:

Złoty i Srebrny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych

Odznaczenie Bojowe:

Francuskie
Brytyjskie
Holenderskie

Odznaki pułkowe:

3 Pułk Artylerii Polowej
2 Pułk Artylerii Polowej
2 Dywizjon Artylerii Konnej
Bojowy znak spadochronowy

WOŁYŃ

GRÓB