
WOŁYŃ
2 Dywizjon Artylerii Konnej

Ppłk Jan Olimpiusz Kamiński
- Dowódca 2 Dywizjonu Artylerii Konnej.
Urodził się 17 grudnia 1893r. W Ciechanowie
Syn Karola i Marii z.d. Jawicka
Na wieczną wartę odszedł 14 kwietnia 1986r.
Spoczywa na Powązkowskim Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
Kawaler Krzyża Złotego i Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (IV i V KL).
Fot. 117.

Major Tadeusz Smyczyński
- zastępca dowódcy 2 DAK
Fot. 118.

Fot. 119.

Kapitan Józef Edward Walerian Stojewski-Rybczyński
- adiutant dywizjonu.
-
Kapitan Józef Edward Walerian Stojewski-Rybczyński przybył do 2 DAK przeniesiony z 6 DAK. W sierpniu 1939r. W składzie dywizjonu wyruszył bronić zachodnich granic RP. Uczestnik bitwy pod Mokrą i Ostrowami , Wolą Cyrusową , Mińskiem Mazowieckim i Jacnią , przeszedł w skałdzie WBK cały szlak bojowy w Kampanii Wrześniowej.
-
Na zachodzie walczył w II Korpusie gen.Andersa we Włoszech na stanowisku starszego obserwatora pułku artylerii.
-
Dnia 17 maja 1944r. Poległ pod Monte Cassino w stopniu majora.
-
Opis śmierci - „mjr. Stojewski wstając chce poderwać zaległą kompanię i pada dostawszy ze szpandała (niemiecki ckm mg-42) w tył głowy w chwili kiedy zwrócony do tyłu nawoływał żołnierzy do ataku”. Zginął ,, Jóźku” tak powszechnie nazywali go żołnierze z uwagi na jego Lwowski akcent. Był wymagającym ale sprawiedliwym przełożonym, bardzo szanowanym i lubianym przez żołnierzy.
-
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL)
fotografia wykonana w czasie służby w II Korpusie gen. Andersa
Fot. 120.

Podporucznik rezerwy Piotr Stefan Marian Sumiński
- oficer łącznikowy.
Rocznik 1908.
Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1 Stycznia 1935.
Fot. 121.

Podporucznik rezerwy Andrzej Maria Józef Komornicki
- oficer obserwacyjny.
Rocznik 1910.
Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1 Stycznia 1932.
Fot. 122.

Podporucznik Kazimierz Andruszewski
- oficer broni.
Rocznik 1905.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 15 Października 1936 roku.
Z 2 DAK w składzie WBK walczył od 1 września (bitwa pod Mokrą) do 13 września (bój pod Mińskiem Mazowieckim). W trakcie walki pod Mińskiem Mazowieckim poległ dowódca 7 kompanii (pod Choszczówką) z 205 pp, który wchodził w skład 35 DP rez. Po stracie dowódcy kompanii żołnierzy ogarnęła panika, widząc tą sytuację dowódca 2 DAK ppłk Jan Olimpiusz Kamiński wydał rozkaz por. Kazimierzowi Andruszewskiemu objęcia dowodzenia tą kompanią oraz opanowania paniki co skutecznie wykonał. O zmroku gdy WBK wycofywała się z pola walki porucznik Andruszewski ruszył z kompanią do Warszawy, gdzie wszedł w skład odcinka broniącego Pragi Północ. Walczył na pod odcinku ,,Utrata” aż do kapitulacji Warszawy w dniu 28 września 1939r. Za waleczność w Kampanii Wrześniowej 1939r. został odznaczony Krzyżem Walecznych po raz trzeci.
Pluton łączności
Fot. 123.

Porucznik Mieczysław Ostrowski
- dowódca plutonu łączności.
Rocznik 1909.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 1 Stycznia 1932.
Odznaczony Krzyżnem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL), za wyjątkowe męstwo w Kampami Wrześniowej 1939.
Pierwsza bateria
Fot. 124.

Kapitan Mieczysław Sokołowski
- dowódca I baterii.
Rocznik 1899.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 1 Stycznia 1935.
Ciężko ranny pod Rudką 14 września 1939r. Dostał się do niewoli niemieckiej.
Odznaczony Krzyżnem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL), za wyjątkowe męstwo w Kampami Wrześniowej 1939.
Fot. 125.

Podporucznik Witold, Jarosław August Michał Giedroyć
- w 1 baterii oficer ogniowy.
Urodzony 10 września 1915r. W majątku Horodec nad rzeką Horyń
Pochodził ze starego litewskiego rodu książeckiego Gedyminów.
-
W sierpniu 1939r. wraz z drugim DAK w składzie WBK wyruszył bronić zachodniej granicy RP.
-
Uczestnik bitwy pod Mokrą dn. 1 września gdzie został ranny w udo
(opatrzył go podoficer sanitarny 1 Baterii Kapral Mieczysław Popiołek) pomimo rany dowodził baterią do końca bitwy. -
Odwieziony do szpitala w Łodzi. Stamtąd ewakuowany do Warszawy.
-
Wraz por. Kazimierzem de Pourbaix przedostał się do Dubna.
-
17 września gdy sowieci napadli na Polskę ewakuowali się do Polski centralnej.
-
Następnie przedostał się na zachód do Francjii.
-
W kampanii Francuskiej walczył w 2 Dywizji Strzelców Pieszych pod dowództwem gen.bryg Bronisława Pruger-Ketlinga. Po wyczerpaniu amunicji w beznadziejnej sytuacji opuszczona przez francuzów dywizja przeszła granice Szwajcarii , żołnierze dywizji zostali internowani .
-
W 1944r. po zwolnieniu z internowania walczył w 1 D. Panc gen. Stanisława Maczka.
-
Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii, zamieszkał w Londynie.
-
Na wieczną wartę odszedł w Londynie dnia 1 sierpnia 2003r. i tam został pochowany.
-
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL).
Fot. 126.

Podporucznik rezerwy Kazimierz de Pourbaix
- w I baterii oficer zwiadowczy.
Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1 Stycznia 1938.
Urodził się 19 stycznia 1917r. w majątku Horodec na rzeką Horyń
Syn Kamila i Marii, Anieli z.d. hrabina Miączyńska.
Pseudonim ,,Zahoryński”
-
W bitwie pod Mokrą dnia 1 września ciężko ranny ewakuowany do szpitala w Łodzi. Zagrożony pójściem do niewoli przedostał się do Warszawy wraz z porucznikiem Giedroyćiem a następnie do garnizonie w Dubnie.
-
17 września 1939r. po Sowieckiej agresji ruszył w stronę Warszawy. Po kapitulacji Warszawy osiadł w niej.
-
Walczył w AK w Powstaniu Warszawskim.
-
Po upadku Powstania Warszawskiego osadzony w Offlagu w Niemczech.
-
Po wyzwoleniu przez aliantów wyruszył do Belgii do m. Wawry gdzie była część jego rodziny. Pozostał na zachodzie.
-
Na wieczną wartę odszedł 17 stycznia 2005 r. w Belgii.
-
Pochowany w grobowcu rodzinnym w Szczawnicy- Zdroju,
-
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V kl.)
Fot. 127.

Fot. 128.
Kapral Mieczysław Popiołek
- podoficer sanitarny w I baterii.
-
Kapral Mieczysław Popiołek dowódca patrolu sanitarnego I baterii.
-
Urodzony 24 marca 1917r. W Nałęczowie.
-
Syn Wincentego i Władysławy z.d. Adach.
-
Na wieczna wartę odszedł w Lublinie dn. 21 lutego 2001r.
-
Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Nałęczowie.
-
W listopadzie 1938r. Powołany został do odbycia służby wojskowej w 2 D.A.K w garnizonie Dubno.
-
W kwietniu 1939r. Skierowany do podoficerskiej szkoły sanitarnej w Lublinie. Po jej ukończeniu w stopniu kaprala powrócił do macierzystego 2 D.A.K , przydzielony został jako dowódca patrolu sanitarnego do I baterii.
-
Uczestnik Bitwy pod Mokrą 1 września 1939r.
-
W boju pod Wolą Cyrusową dn. 8 września 1939 został odcięty od sił głównych WBK jak wielu żołnierzy przedzierał się samodzielnie do Warszawy.
-
W Warszawie skierowany został do Stacji Zbornej która mieściła się w Cytadeli. Jak wspominał walczył na Mokotowie (prawdopodobnie w Dywizjonie Pieszym 12 PUŁ, którym dowodził rtm. Antoni Kropielnicki były dowódca szwadronu ckm w 12 PUŁ, dywizjon ten walczył w obronie Fortu Mokotowskiego.
-
28 września 1939r. Nastąpiła kapitulacja Warszawy, uniknął niemieckiej niewoli, gdyż mieszkał w Lublinie, a te tereny były w rękach sowieckich. Po kwarantannie w Górze Kalwarii został zwolniony przez Niemców i wrócił do Lublina.
-
Dla informacji chcę dodać że w tajnym protokole IV Rozbioru Polski paktu Ribbentrop-Mołotow żołnierze Wojska Polskiego zostali podzieleni na 3 grupy.
-
I grupa : Żołnierze zamieszkujący tereny przyłączone do III Rzeszy.
-
II grupa : Żołnierze zamieszkujący tereny przyłączone do Generalnej Guberni (te dwie grupy podlegały jurysdykcji Niemieckiej).
-
III grupa: Żołnierze Zamieszkujący tereny zajęty przez Rosję Sowiecką.
-
Okupanci przepuszczali swobodnie żołnierzy WP do swoich terenów zamieszkania.

Fot. 129.
Legitymacja osobista wydana przez dowódcę 1 baterii z datą ważności do 30 października 1940r.
Druga bateria

Kapitan Ryszard Kwiryn Kawecki
- dowódca II baterii. Uczestnik bitwy pod Mokrą, Ostrowami, poległ pod Wolą Cyrusową.
Rocznik 1903.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 19 marca 1937.
Jak poległ dowódca tej baterii.
W sytuacji gdy dowódcy WBK płk. Dypl. Julianowi Pobóg Filipowiczowi zabrakło wszelkich odwodów dla ratowania sytuacji aby nie dopuścić do okrążenia brygady przez Niemców, zwrócił się do dowódcy 2 DAK ppłk Jana Olipmiusza Kamińskiego aby ten skierował do kontrnatarcia ,,kogo tylko ma do dyspozycji”. Dowódcy dywizjonu wydał rozkaz adiutantowi dywizjonu kpt. Józefowi Stojewskiemu - Rybczyńskiemu aby ten zebrał wszystkich oficerów sztabu oraz innych wolnych oficerów : łącznościowców, koniowodnych i pisarzy, tak sformowany pododdział ruszył do natarcia. Zaskoczeni Niemcy zatrzymali się, kpt. Kawecki prywatnie myśliwy wspaniale strzelał z karabinka kawaleryjskiego położył trupem kilku Niemców. Wypatrzył go niemiecki strzelec wyborowy – dostał postrzał w prawą pachwinę i upadł. Wtedy podskoczył do niego por. Mieczysław Ostrowski wraz z kanonierem i podnieśli go, w tym momencie dostał drugi postrzał w pierś nim rozpięto mu kurtkę mundurową i założono opatrunek skonał. Por. Ostrowski chciał wyjąć mu z kieszeni i torby polowej dokumenty ale musiał szybko się wycofać bo w tym momencie, Niemcy ponownie ruszyli i zaczęli ich zachodzić z lewej strony tak poległ dowódca II baterii 2 DAK w boju pod Wolą Cyrusową dnia 8 września 1939r. Kpt. Ryszard Kwiryn Kawecki. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL).
Fot. 130.

Podporucznik Stefan Alfons Radzikowski
– oficer ogniowy.
Rocznik 1917.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 15 października 1938.
Fot. 131.

Podporucznik rezerwy Kamil Kazimierz de Pourbaix
- w II baterii dowódca I plutonu.
Absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1 Stycznia 1936.
Urodził się 4 grudnia 1913r. w majątku Horodec nad rzeką Horyń.
Syn Kamila i Marii , Anieli z.d. hrabina Miączyńska.
Pseudonim ,,Lux”.
Poległ dnia 1 września 1939r. W bitwie pod Mokrą.
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V kl.)
Fot. 132.

Ogniomistrz Stanisław Stadthaus
-szef baterii.
Fot. 133.

Plutonowy J Rzepecki
– podoficer zaprzęgowy.
Fot. 134.

Kapral Eugeniusz Zych
- podoficer łączności.
Odznaczony Krzyżnem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, za wyjątkowe męstwo w Kampami Wrześniowej 1939.
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL).
Trzecia bateria
Fot. 135.

Porucznik Kazimierz Józef Jan Wakalski
- dowódca III baterii.
Rocznik 1908.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 1 Stycznia 1932.
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL).
Fot. 136.

Porucznik Stanisław Willibarld Pokorny
- oficer ogniowy w 3 baterii
Rocznik 1913.
Absolwent Szkoły Podchorążych Artylerii 1 marca 1935.
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL).
Fot. 137.

Podporucznik Józef Wójcik
- oficer zwiadowczy baterii.
Fot. 138.

Plutonowy Podchorąży Zdzisław de Pourbaix
- w III baterii dowódca II plutonu.
Urodził się 28 stycznia 1918r. w majątku Włodzimierzec.
Syn Kamila i Marii , Anieli z.d. hrabina Miączyńska.
Pseudonim ,,Zdzich”
-
Przeszedł cały szlak bojowy z 2 DAK w składzie WBK w Kampanii Wrześniowej.
-
27 września 1939r. dostał się do niewoli niemieckiej z której zbiegł.
-
Przedostał się do Warszawy walczył w AK.
-
W październiku 1943r. został schwytany w łapance ulicznej.
-
Pomiędzy 13 a 16 października 1943r. został rozstrzelany przez Niemców.
-
Miejsce pochówku nie jest znane.
-
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari ( V kl.)
Fot. 139.

Starszy ogniomistrz Stanisław Szymanik
- szef baterii.
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL).
Fot. 140.

Plutonowy Stanisław Uściłowski
- Puszkasz.
Fot. 141.

Kapral Leonard Żłób
- działonowy I działonu w 3 baterii.
Urodzony 14 kwietnia 1913r. w m. Trzęsiny gmina Radecznica pow. Zamość.
Syn Michała i Katarzyny z. d. Kimak.
Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (V KL).
Fot. 142.

Kapral J. Wujec
- dowódca patrolu łączności.
Fot. 143.

Plutonowy M. Łudczyk
– kierowca, mechanik baterii.
Fot. 144.

Kapral Walenty Rosół
Urodzony dn.12 lutego 1916 w Wierzbnie.
Syn Jana i Anny z.d Kałwa
Zmarł 12 września 2007r.
Spoczywa na cmentarzu w Inowrocławiu
-
W czerwcu 1937r. Wcielony do III baterii 2 DAKu.
-
Luty 1938r. Kursant Szkoły Podoficerskiej obsług ckm w Hrubieszowie.
-
Lipiec 1938r. Ponownie w III baterie 2 DAK.
-
Wrzesień 1938r. Awansuje na stopień bombardiera
-
Listopad 1938r. Awans na stopień kaprala
-
1 września 1939r. Uczestnik bitwy pod Mokrą, dostał się do niewoli niemieckiej z której w niedługim, czasie zbiegł.