Rtm. Antoni Skiba

Urodził się w 1900r. w Rzeszowie.
Walczył w Legionach Polskich od 15 roku życia.
Walczył w obronie Lwowa.
Walczył w wojnie Polsko-Sowieckiej.
Mając 19 lat był Kawalerem Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari oraz dwukrotnie nadanego Krzyża Walecznych.
Po wojnie ukończył szkołę średni , zdał maturę i ukończył Szkołę Podchorążych Kawalerii. Była to I Promocja Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w 1924 roku.
Skierowany został do 11 Pułku Ułanów Legionowych w Ciechanowie.
W 1937r. jako rotmistrz został skierowany do 19 Pułku Ułanów Wołyńskich w garnizonie m. Ostróg nad graniczną rzeką Horyń.
1 września 1939r. brał udział w bitwie pod Mokrą gdzie dowodził szarżą dywizjonu składającego się z 1 i 3 szwadronu pod Zawadami. Była to pierwsza szarża w Kampanii Wrześniowej a co najważniejsze całkowicie udana i bez strat własnych.
Z Pułkiem w składzie WBK przeszedł cały szlak bojowy w Kampanii Wrześniowej 1939r. do dnia 22 września kiedy to został odcięty pod Majdanem Krynickim i Polanówką od Pułku. Samodzielnie przedzierał się do Rumunii a stamtąd do Francji.
Po klęsce Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii.

Walczył na zachodzie w składzie 24 Pułku Ułanów Pancernych , następnie w Pułku Dragonów Zmotoryzowanych a stamtąd został skierowany do Pułku Artylerii Pancernej, wszystko w składzie 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii, ukończył studia wyższe w Szkole Handlu Zagranicznego.
W 1971r. Napisał książkę ,,Boje 19 Pułku Ułanów Wołyńskich w Kampanii Wrześniowej”, która została wydana w Londynie.
Na wieczną wartę odszedł w 1997r. w stopniu pułkownika, został pochowany na cmentarzu przy kościele św. Jana Boboli w Londynie.

Odznaczenia:

Krzyż Srebrny Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Niepodległości
Krzyż Walecznych nadany dwukrotnie

Odznaki Pułkowe:

11 Pułku Ułanów Legionowych im. Marszałka Rydza-Śmigłego
19 Pułku Ułanów Wołyńskich im.gen. Edmunda Różyckiego

Chcę zaznaczyć że rtm. Antoni Skiba walnie przyczynił się do zwycięskiej bitwy pod Mokrą, dowodząc szarżą pod Zawadami dywizjonem kawalerii składającym się z 1.szwadronu i 3 szwadronu, którym dowodził por.Stanisław Górecki. Dywizjon ten uderzył w samo południe 1 września 1939r. na pododdziały niemieckiego 12PP , który został wydzielony z 31DP celem wzmocnienia siły uderzeniowej 4 Bawarskiej D.Panc. Szarża rozbiła te pododdziały i wprowadziła chaos na tym odcinku trudny do opanowania do późnych godzin popołudniowych, odciążając tym samym Wołyńską Brygadę Kawalerii na zasadniczym kierunku obrony.