WOŁYŃ

• W styczniu 1918r. przymusowo wcielony do 8 pułku ułanów austriackich w Siedmiogrodzie, następnie przeniesiony do 45 pułku piechoty węgierskiej.

• 10 marca 1918 r. otrzymał urlop i powrócił do kraju. Z urlopu do armii Austro-Węgierskiej już nie powrócił. 

• Wstąpił do tajnej organizacji POW (Polska Organizacja Wojskowa). 

• Po zajęciu Lwowa przez Ukraińców, udał się wraz z czterema braćmi: Stefanem, Tadeuszem, Janem i Pawłem na odsiecz miasta, było to 1 listopada 1918r. Utworzyli oni baterię artylerii lekkiej braci Filipowiczów pod nazwą ,,Krakusy”. Walczyli w składzie batalionu którym dowodził kpt. Mieczysław Boruta –Spiechowicz (Późniejszym gen. bryg., który w Kampanii Wrześniowej dowodził GO Bielsko w Armii Kraków). Batalion bronił odcinek IV (Dworzec Główny) i odcinek V (szkoła im.Henryka Sienkiewicza). W batalionie tym walczył od 1 do 30 listopada 1918 r.   

• 30 listopada 1918 roku został skierowany na stanowisko oficera zaprzęgowego do 1 baterii w 4 pułku artylerii polowej, już w stopniu podporucznika.

• 1 czerwca 1919 roku przeniesiony do 11 Pułku Ułanów.

• 1 października 1919 roku odkomenderowany na kurs oficerów szkoły jazdy w Starej Wsi, ukończył go w kwietniu 1920 roku.

• 1 maja 1920 roku odkomenderowany jako oficer łącznikowy do 6 DP Armii Ukraińskiej sprzymierzonej z Armią Polską i walczącej z Rosją Sowiecką

• 11 września 1920 roku po powrocie do macierzystego 11 PUŁ, awansowany do stopnia rotmistrza, w pułku pełnił funkcje dowódcy szwadronu, dowódcy pułkowej szkoły podoficerskiej a następnie w zastępstwie dowódcy 11 Pułku Ułanów Legionowych, który stacjonował w tym czasie w Ciechanowie.

• Od kwietnia 1924 roku do sierpnia 1927 uczestniczył w kursie dla oficerów sztabowych w obozie szkoleniowym kawalerii w Grudziądzu.

• 18 grudnia 1924 roku awansowany na stopień majora.

• 1 listopada 1928 roku skierowany jako słuchacz do Wyższej Szkoły Wojennej, którą ukończył 23 października 1930 roku jako absolwent IX kursu.

• 1 listopada 1930 roku zostaje dowódcą 7 Pułku Ułanów Legionowych im.gen. Kazimierza Sosnkowskiego, który stacjonował docelowo w Mińsku Mazowieckim. W międzyczasie 24 grudnia 1929 roku otrzymał awans na podpułkownika.

• 14 stycznia 1933 awansowany do stopnia pułkownika dyplomowanego, w tym też roku na wniosek dowódcy 2 Dywizji Kawalerii gen.bryg. Bolesława Weniawy Długoszowskiego odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

• W październiku 1933 dowodził pułkiem w czasie defilady w Krakowie z okazji 250-letniej rocznicy Odsieczy Wiedeńskiej przed Marszałkiem Józefem Piłsudskim.

• 27 czerwca 1935 roku został skierowany na dowódcę 3 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarneckiego stacjonującego w Wołkołysku. Jednocześnie pełnił obowiązki zastępcy dowódcy Nowogródzkiej Brygady Kawalerii.

• 15 sierpnia 1938 sierpnia na wniosek gen.bryg. Stanisława Grzmota Skotnickiego odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

• W czerwcu 1939 roku został skierowany na stanowisko dowódcy Wołyńskiej Brygady Kawalerii stacjonującej w Twierdzy Równe. Z Brygadą przeszedł cały chwalebny szlak bojowy od 1 września 1939 roku w bitwie pod Mokrą do 27 września rozwiązując brygadę w Józefowie Roztoczańskim w obecnym województwie Podkarpackim.

• W październiku 1939 przechodzi do konspiracji przyjmując pseudonimy ,, Pobóg” , ,,Róg” i ,,Kogan”. Został komendantem Obszaru Kraków i Śląsk.

• W 1940 roku został aresztowany w Warszawie przez gestapo i osadzony na Pawiaku z którego uciekł przy pomocy płk Stefana Roweckiego pseudonim ,,Grot”.

• W marcu 1941 roku wpadł w kocioł w Krakowie i osadzony został w więzieniu na Montelupich, skatowany uznany został za zmarłego i wywieziony do kostnicy cmentarnej, tam nad ranem odzyskał przytomność i zbiegł.

• W wyniku skatowania i ciężkiego zapalenia płuc przeniesiony został do rezerwy osobowej Komendanta Głównego AK.

• 15 sierpnia 1942 roku awansowany na stopień generała brygady przez Naczelnego Wodza gen. broni Władysława Sikorskiego.

• Na wieczną wartę odszedł 14 sierpnia 1945 roku w Otwocku k/ Warszawy i spoczywa na tamtejszym cmentarzu kwatera VIII.

• Poszukiwany był przez rodzime UB jak Sowieckie NKWD jeszcze do 1950 roku.

• 11 września 2018 roku odbyła się ekshumacja.

• 13 września 2018 roku odbył się uroczysty pogrzeb z ceremoniałem Wojskowym.

        (opis oraz dokumentacja fotograficzna ekshumacji oraz pogrzebu zostanie przedstawiona na tej stronie w późniejszym terminie) 

​

Odznaczenia:

​

•    Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari (IV klasa) za Kampanię Wrześniową nr. nadania 146

•    Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (V klasa) za walki w I Bryg. Leg. nr. nadania 54/18

•    Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (IV klasa)

•    Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (V klasa)

•    Krzyż Niepodległości

•    Krzyż Walecznych (nadany dwukrotnie) za wojnę Polsko-Sowiecką 1919-1920

•    Złoty Krzyż Zasługi

•    Medal pamiątkowy za wojnę 1918-1921

•    Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości

•    Odznaka I Brygady „Za wierną służbę”

•    Odznaka I Pułku Ułanów Legionów Polskich.

•    Krzyż Oficerski Korony Rumuńskiej ( nadany w 1937 r.)

​

Był jednym z najwybitniejszych dowódców Wielkich Jednostek w Kampanii Wrześniowej 1939 roku.

​

Utrwalony na kliszy fotograficznej

​

​