
WOŁYŃ
Pociąg Pancerny nr 53 ,,Śmiały”
Odznaka pociągu pancernego nadana prawdopodobnie 1921 roku bez formalnego zatwierdzenia.

Obsada etatowa pociągu pancernego nr 53 ( Śmiały ) na dzień 31.VIII.1939 roku.
-
Dowódca: kpt. Mieczysław Malinowski
-
Zastępca dowódcy: por. Wacław Elertowicz
-
Dowódca plutonu łączności: ppor. Marian Henryk Patyna
Wieża artyleryjska nr. 1
-
Dowódca haubicy 100mm: plut. zaw. Edward Pawełczyk
-
Dowódca armaty 75mm: kpr. nadt. Władysław Lidwin
Wieża artyleryjska nr. 2
-
Dowódca haubicy 100mm: kpr.nadt. Alfred Lipa
-
Dowódca armaty 75mm: kpr. sł. cz. Ciołczyk
-
Dowódca I plutonu ogniowego: por.rez. Karol Kulas
-
Dowódca II plutonu ogniowego: por. rez. dr. Stanisław Dawidowski
-
Dowódca plutonu wypadowego: podch. NN
-
Dowódca drezyny: podch. Sergiusz Szoryn
-
Maszynista nr 1: sierż. Hudzik
-
Maszynista nr 2 : plut. Siekiera
-
Kierownik pociągu pancernego plut. zaw. w Klimczyk
Skład gospodarczy pociągu pancernego:
-
Dowódca ppor. rez. Józef Piwowarczyk
-
Dowódca plutonu gospodarczego: NN
-
Lekarz: ppor. rez. lek. med. Tadeusz Zbigniew Capiński
-
O nieustalonym przydziale służbowym:
-
kpr. rez Krysmalski
W czasie Kampanii Wrześniowej 1939r. pociąg ten miał kryptonim NR. 53. W czasie wojny Polsko-Sowieckiej w latach 1918-1920 miał nazwę Śmiały. W czasie pokoju pociągi pancerne zgrupowane były w dwóch dywizjonach i stały w garnizonach Legionowo i Niepołomice na bocznicach kolejowych. Pociąg pancerny Śmiały stacjonował w Niepołomicach, był to pociąg typu ciężkiego, składał się z platformy, wagonu artyleryjskiego w którym zamontowane były: armata 75mm i haubica kalibru 100 mm, a na dachu w wieżyczce obrotowej zamontowany był ciężki karabin maszynowy do zwalczania samolotów, wagonu szturmowego, lokomotywy „która znajdowała się w środku pociągu pancernego” za lokomotywą znajdował wagon artyleryjski o identycznym uzbrojeniu jak wagon pierwszy oraz platforma. Pociągu oprócz wyżej wymienionych armat i haubic zamontowane było 20 ciężkich karabinów maszynowych. Na platformach pociągu znajdował się złożony sprzęt saperski i remontowy, łącznie z zapasem szyn kolejowych, a także stał zaparkowany pluton czołgów TKS (łącznie 5 wozów) i 2 lekkie czołgi Renault FT-17, które przystosowane były do poruszanie się po torach jak i w terenie, dzięki zamontowanemu specjalnemu podnośnikowi mogły samodzielnie przenosić się na sąsiedni tor. Były one nazywane drezynami terenowo-torowymi gdyż mogły się poruszać po torach do przodu jak i do tyłu z jednakową prędkością. W wagonie szturmowym znajdował się specjalnie przeszkolony pluton piechoty składający się z dwóch drużyn, oraz patrole drogowo minerskie i obsługi ckm.
Stan etatowy pociągu pancernego to:
5 oficerów, 10 podoficerów i 42 szeregowców.
Drugim ważnym i nieodłącznym członem pociągu pancernego był pociąg gospodarczy. Tak więc zestaw - pociąg pancerny i pociąg gospodarczy był zespołem samowystarczalnym i bardzo mobilnym.
Pociąg gospodarczy składał się z:
Parowozu, 2 wagonów mieszkalnych dla oficerów, 2 wagonów mieszkalnych dla podoficerów, 8 mieszkalnych wagonów dla szeregowców, 1 cysterna z wodą, 2 wagony amunicyjne, 2 wagony z materiałami pędnymi,umundurowaniem, wyposażeniem i bronią zapasową dla żołnierzy, 1 wagon technicznego wyposażenia w warsztat ślusarsko-techniczny, 1 wagon kuchenny w którym mieściły się też administracja wraz z kancelarią, 1 wagon-węglarki, 1 wagon w którym mieściła się izba chorych, 3 platformy na sprzęt motorowy na którym stały 4 motocykle dla kurierów i rozpoznania, oraz 3 samochody ciężarowe do dowożenia zaopatrzenia z magazynów jak i ewakuacji ciężej rannych żołnierzy do szpitala. Jak widać pociąg pancerny był samowystarczalną twierdzą na szynach poruszający się ze względów bezpieczeństwa ze średnią prędkością około 40 km na godzinę. Waga jego to kilkaset ton.


Fotografie wykonane w czasie wojny Polsko - Sowieckiej w latach 1919 - 1920