Por. Eugeniusz Michał Sierosławski

​

Walczył w składzie WBK od 1 września (bitwa pod Mokrą) do 13 września (bój pod Mińskiem Mazowieckim). 14 września idąc w straży tylnej brygady został odcięty od sił głównych pod Rudką nad rzeką Świder. W składzie grupy mjr Józefa Juniewicza zastępcy dowódcy 12  Pułku Ułanów z rozkazu Dowódcy Grupy  Armii Warszawa gen. dyw. Karola Juliusza Rómmla ruszył do Palmir w Puszczy Kampinowskiej gdzie walczył w obronie Centralnych Składów Amunicji do 22 września , dowodząc szwadronem liniowym w dywizjonie, którym dowodził rtm. Tadeusz Znamiarowski. W tym dniu dotarł do Palmir gen.bryg. Mikołaj Bołtuć Dowódca Grupy Operacyjnej Wschód w Armii Pomorze i rozkazał przebijanie się do Warszawy. W nocy z 22 na 23 września wyruszyło natarcie w stronę Łomianek w natarciu tym został ciężko ranny i przewieziony do szkoły podstawowej w Łomiankach gdzie zorganizowano polski punkt opatrunkowy. W pierwszych dniach października Niemcy ewakuowali wszystkich rannych do warszawskich szpitali. Po wyleczeniu uniknął niewoli i walczył w podziemiu. Poległ w 1943r. w Warszawie.

 

Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

 

Opis czynu niezwykłego męstwa, za który został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari:W nocy z 2/3 września w trakcie przemarszu oddziałów Wołyńskiej Brygady Kawalerii w rejon Łękawy, okazało się że niemiecka 1 D. Panc. uchwyciła w pasie działania polskiej 7 DP nienaruszone mosty na rzece Warcie w m. Pławno i Gidle. Dowódca A. Łódź gen. dyw. Juliusz Karol Rómmel rozkazał dowódcy WBK wysłać dwa silne patrole w celu zniszczenia tych że mostów. Wyruszyły: szwadron pionierów, którym dowodził rtm. W. Bajkowski w stronę mostu m. Gidle i pluton kolarzy z 12 PUŁ pod dowództwem por. Eugeniusza Sierosławskiego w stronę mostu m. Puławno. Oba pododdziały przeniknęły w ugrupowanie bojowe 1 D. Panc. i zniszczyły oba mosty, pomimo że były one bronione przez załogi żołnierzy niemieckich. Ten wyczyn spowolnił 1 D. Panc. w stronę Warszawy. Za ten wyczyn obaj dowódcy zostali przedstawieni przez dowódcę Armii Łódź do Naczelnego Wodza Marszałka Edwarda Rydza Śmigłego o odznaczenie ich Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.

​