Uczestnik Bitwy pod Mokrą i Ostrowami ,Wolą Cyrusową , Mińskiem Mazowieckim.

14 września 1939r. Idąc w straży tylnej WBK odcięty od sił głównych w boju pod Rutką na rzece Świder.

Na rozkaz gen. Rummla w grupie majora Juniewicza ruszył w stronę Warszawy.

Bronił armijnych składów amunicji w Palmirach w Puszczy Kampinowskiej.

W nocy z 22/23 września z rozkazu gen. bryg Mikołaja Bołtucia wyruszył w składzie grupy majora Juniewicza w stronę Warszawy.

W boju pod Łomiankami dnia 23 września około godziny 7:00 został ciężko ranny.

Przebywał w polowym szpitalu w szkole w Łomiankach do 7 października , następnie przeniesiony do szpitala Mokotowskiego a następnie do szpitala Ujazdowskiego .

Po wyleczeniu ukrywał się i wstąpił do AK, po upadku Powstania Warszawskiego przez 7 miesięcy przebywał w niewoli niemieckiej.

Po wyzwoleniu przez aliantów  wstąpił do II Korpusu gen. Andersa służył w Dywizjonie Kawalerii Pancernej w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernej.

Mianowany do stopnia majora.

Powrócił do kraju, zamieszkał w Warszawie.

Na wieczną wartę odszedł w Warszawie dnia 2 września 1989r.

Spoczywa na Wolskim Cmentarzu Prawosławnym sektorze Katolickim w Warszawie.

Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.