WOŁYŃ
ppłk. Andrzej Kuczek dowódca 12 Pułku Ułanów Podolskich
-
Ppłk Andrzej Kuczek dowódca 12 Pułku Ułanów Podolskich.
-
Urodził się w Kokotowie k/ Wieliczki w powiecie Krakowskim dn. 25 listopada 1893r.
-
Syn Józefa i Agnieszki z. d. Wójcik.
-
Szkołę powszechną ukończył w Wieliczce.
-
Po zdaniu egzaminu wstąpił do Seminarium Nauczycielskiego w Krakowie gdzie zdał maturę 18 czerwca 1912 r.
-
Od lipca 1912 roku podjął pracę nauczyciela ludowego w Wieliczce, udzielał się w Polowych Drużynach Sokolich.
-
25 sierpnia 1914 r. wyruszył na Wielką Wojnę w składzie 2 Pułku Piechoty II Brygady Legionów Polskich.
-
W 1915 roku przeniesiony do kadry 5 szwadronu 2 Pułku Ułanów Legionowych II Brygady Legionów Polskich.
-
W lutym 1917 r. po przejściu II Brygady Legionów Polskich przez linię frontu do zrewoltowanej Rosji został internowany na Węgrzech w m. Huszt następnie przeniesiony m. Szeklence a następnie wcielony do Austriackiego 4 Pułku Obrony Kraju służył w nim od kwietnia do 31 października 1918 r.
-
18 listopada 1918 r. po powrocie do kraju wstąpił do 9 Pułku Ułanów Małopolskich w Dębicy w składzie tego pułku przeszedł cały szlak bojowy w wojnach z Ukrainą i Rosją Sowiecką, zajmując stanowiska; dowódcy plutonu kawalerii a następnie oficera żywnościowego.
Odznaczenia:
-
Złoty Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari za Kampanię Wrześniową 1939
-
Srebrny Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari (nr.4576 za walki w Legionach Polskich)
-
Krzyż Niepodległości
-
Krzyż Walecznych nadany trzykrotnie w wojnie Polsko-Sowieckiej
-
Złoty Krzyż Zasługi
-
Medal za Wojnę 1919-1920
-
Medal Dziesięciolecia
Posiadał odznaki pułkowe:
-
9 Pułk Ułanów Małopolskich
-
12 Pułk Ułanów Podolskich
-
W marcu 1919 roku został mianowany podporucznikiem a w lipcu 1920 r. porucznikiem.
-
Po wojnie został zweryfikowany i zatwierdzony w stopniu rotmistrza, pełnił służbę dowódcy 3 szwadronu 9 Pułku Ułanów Małopolskich w garnizonie Trembowola.
-
W 1923 roku ukończył kurs dowódców szwadronów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu a następnie kurs oficerów informacyjnych w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie k/ Warszawy nadal dowodząc 3 szwadronem w 9 Puł.
-
W latach 1924-1925 pełnił funkcję kwatermistrza w macierzystym pułku.
-
W 1925 r. ukończył kurs oficerów broni.
-
W latach 1926-1927 ponownie dowodził 3 szwadronem przy czym 1937 roku ukończył kurs oficerów materiałowych.
-
W kwietniu 1927 roku mianowany do stopnia majora a w lipcu tegoż roku objął funkcję kwatermistrza pułku, którą pełnił do grudnia 1929 r.
-
W grudniu 1929 przeniesiony został do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko Inspektora Południowej Grupy Szwadronów K. O. P. funkcję tą pełnił do lutego 1931 r.
-
W lutym 1931 r. przeniesiony z powrotem do macierzystego 9 Puł na stanowisko zastępcy dowódcy pułku.
-
W grudniu 1931 r. został mianowany podpułkownikiem.
-
W 1934 r. ukończył kurs taktyczno-strzelecki i kurs dowódców pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.
-
W 1935 r. ukończył IX Kurs Oficerów Sztabowych Kawalerii (wrzesień-listopad) w Grudziądzu
-
W lutym 1936 r. został mianowany dowódcą 12 Pułku Ułanów Podolskich w Białokrynicy k/ Krzemieńca.
-
23 sierpnia 1939 roku wyruszył wraz z pułkiem z garnizonu Białokrynica bronić zachodniej granicy RP.
-
25 sierpnia 1939 r. pułk którym dowodził wszedł w skład Wołyńskiej BK , poprzednio był w składzie Kresowej BK.
-
1 września 1939r. walczył pod Mokrą w składzie WBK przeszedł cały szlak bojowy w składzie tejże brygady od Mokrej 1 września do boju pod Mińskiem Mazowieckim 13 września.
-
14 września idąc w straży tylnej brygady został odcięty nad rzeką Świder w m.Rudka od pułku.
-
Z grupą ułanów idąc na południe walczył nadal w grupie płk Władysława Płonki dowódcy 22 Pułk z Kreskowej BK.
-
1 Października 1939 r. dostał się do bezprawnej sowieckiej niewoli, więziony był w Starobielsku.
-
5 kwietna 1940 r. nastąpił początek likwidacji obozu w Starobielsku poprzez mordowanie uwięzionych tam oficerów . Mordu strzałem w potylicę dokonywano w siedzibie NKWD w Charkowie na polecenie jednego z największych zbrodniarzy wojennych oraz na ludności cywilnej w czasie pokoju w XX wieku Josifa Wissarionowicza Dżugaszwili (Józef Stalin).
-
Figuruje w książce pt ,,Lista Katyńska” Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk na str. 294.