2 Dywizjon Artylerii Konnej Im. Gen. Józefa Sowińskiego

Dowódca ppłk Jan Olimpiusz Kamiński

Dywizjon formalnie powstał dn.1 września 1919 r. , na bazie 2 baterii 1 DAK i przemianowaniu jej na 1 baterię 2 DAK na bazie tejże baterii nastąpiło dalsze tworzenie pozostałych baterii tworzących 2 DAK
Stacjonował w Twierdzy Dubno
Święto Dywizjonu 1 września
Kryptonim w Kampanii Wrześniowej ,,Roman”

Żurawiejka Dywizjonu

Nasz dywizjon numer dwa

Każda panna w Polsce zna

Działa do boju, szable w dłoń

Bolszewika goń, goń, goń

Kto tradycji nie szanuje

Niech nas w d… pocałuje

2 Dywizjon Artylerii Konnej - etatowa obsada kadry na dzień 31 VII 1939

Proporczyki dywizjonu w kolorze czarno - szkarłatnym

( Wszystkie dywizjony artylerii konnej miały w tym samym kolorze proporczyki )

Dowódca dywizjonu: ppłk Jan Olimpiusz Kamiński

Zastępca dowódcy dywizjonu: mjr Tadeusz Smyczyński
Kwatermistrz: kpt. Tadeusz Pluciński
Adiutant dywizjonu: kpt. Józef Edward Walerian Stojewski-Rybczyński
Oficer zwiadowczy: por. Franciszek Morawski
Oficer obserwacyjny: ppor. rez. Andrzej Maria Józef Komornicki
Oficer łącznikowy: ppor. rez. Piotr Stefan Marian Sumiński
Płatnik: ppor. rez. Stanisław Przyborowski
Oficer żywnościowy: ppor. rez. Zygmunt Antoni Józef Luba-Radzymiński
Oficer broni: ppor. Kazimierz Andruszowski
Dowódca plutonu łączności: ppor. Mieczysław Ostrowski
Lekarz: por. lek. Stanisław Maria Postuła
Lekarz weterynarii: kpt. wet. Rudolf Piotr Kurczab
Szef kancelarii dywizjonu: st. og. Walewski
Dowódca kolumny amunicyjnej: ppor. rez. Wacław Bielawski
Szef kolumny amunicyjnej: st. og. Jan Rzeszotko

Dowódca 1. baterii: kpt. Mieczysław Sokołowski

Oficer zwiadowczy: ppor. rez. Kazimierz de Pourbaix
Oficer ogniowy: ppor. Witold Jarosław August Michał Gedroyć
Dowódca 1. plutonu: ppor. rez. Stanisław Franciszek Poller
Dowódca 2. plutonu: ppor. rez. Konstanty Campioni
Ogniomistrz szef: st. ogn. Władysław Bubka

Dowódca 2. baterii: kpt. Ryszard Kwiryn Kawecki

Oficer zwiadowczy: ppor. rez. Włodzimierz Romanów
Oficer ogniowy: ppor. Stefan Alfons Radzikowski
Dowódca 1. plutonu: ppor. rez. Kamil Kazimierz de Pourbaix
Dowódca 2. plutonu: ppor. rez. mgr Witold Orłowski
Ogniomistrz szef: ogn. Stanisław Stadthaus

Dowódca 3. baterii: por. Kazimierz Józef Jan Wakalski

Oficer zwiadowczy: ppor. Józef Wójcik
Oficer ogniowy: por. Stanisław Willibald Pokorny
Dowódca 1. plutonu: ppor. rez. Wiktor Bagiński
Dowódca 2. plutonu: plut. pchor. rez. Zdzisław de Pourbaix
Ogniomistrz szef: st. ogn. Stanisław Szymanik

Oficerowie na stanie ewidencyjnym i w barwach 2 Dywizjonu Artylerii Konnej
odkomenderowani na funkcje poza dywizjonem

Oddział Zapasowy Artylerii Konnej Nr 2 Zamość por. Eljasz Bujnicki
Oddział Zapasowy Artylerii Konnej Nr 2 Zamość por. rez. Edward Charzanowski
Szkoła Podchorążych Artylerii (instruktor) kpt. Witold Herdegen
Oddział Zapasowy Artylerii Konnej Nr 2 Zamość kpt. Jerzy Kowalski
Oddział Zapasowy Artylerii Konnej Nr 2 Zamość kpt. Tadeusz Pluciński

Proporczyk dowódcy 2 Dywizjonu Artylerii Konnej

Proporczyk dowódcy 1 baterii

Proporczyk dowódcy 2 baterii

Proporczyk dowódcy 3 baterii

Rogatywka wz. 35 z otokiem czarnym

Odznaka jednolita dla dywizjonów artylerii konnej, zatwierdzona pismem Gabinetu MSWojsk z dnia 20 maja 1922.

SZTANDAR

Wszystkie Dywizjony Artylerii Konnej otrzymały sztandary dopiero w 1938 r.
Przepisowy wzór sztandaru zatwierdzony został w Dzienniku Rozkazów M.S.Wojsk. Nr.3 poz 23 z dn.17 lutego 1938 r.
Sztandar ufundowało społeczeństwo Wołynia z inicjatywy emerytowanego oficera tegoż DAK-u , Kamila de Purbaix seniora rodu którego trzej synowie służyli w tym że dywizjonie .
Wręczenie sztandaru odbyło się w Zamościu dn.17 sierpnia 1938 r.
Sztandar w imieniu Prezydenta RP wręczył Marszałek Edward Rydz-Śmigły dowódcy dywizjonu ppłk dypl. Marcinowi Jasińskiemu.

Numer Nadania 13 301.

Oryginały dyplomów znajdują się w Instytucie Polskim i Muzeum im.gen. Sikorskiego w Londynie. Pod sygnaturą : A.XII.77/95 dyplomy VM Wołyńskiej Brygady Kawalerii.

14 sierpnia 1939 roku dowódca dywizjonu otrzymał rozkaz mobilizacji alarmowej , którą rozpocząć miał o godzinie 23.00, gotowość bojową dywizjon miał osiągnąć w 42 godziny.
Po mobilizacji inspekcji dokonał Inspektor Armii gen. dyw. Stanisław Burhard – Bukacki.
17 sierpnia dywizjon został załadowany na eszelony kolejowe w Dubnie i przez Lwów – Kraków – Częstochowę dotarł 19 sierpnia do stacji kolejowej w Radomsku. Po wyładunku dywizjon w szyku konnym udał się w rejon dyslokacji w okolicy m. Barbarówka.
Dywizjon mobilizował dwie parokonne kolumny taborowe typu II Nr. 245 i 246 oraz drużynę parku uzbrojenia Nr. 241